Svaki grad, varošica ili naselje ima svoje posebnosti, obeležja, događaje i ljude koji su doprineli razvoju i bili važni za život te zajednice. Svaka sredina ima svoju istoriju i prošlost koju je potrebno istražiti, zabeležiti i sačuvati od zaborava za buduća pokolenja.
Jednostavno, istorija je znanje koje se stiče istraživanjem i predstavlja izazov koji nisu spremni svi da prihvate.
Dušan Opinćal Difež jeste.
I pored sreće što Bečej ima bogatu prošlost, sa velikom strašću polazi mu za rukom da iz mnoštva istorijskog blaga na znalački način dočara kulturu, privrednu i političku istoriju rodnog grada i predstavi značajne sugrađane u knjigama „Fotomonografija Bečeja i „Znameniti Bečejci“ i da mnoštvu generacija đaka Ekonomsko-trgovinske škole, gde je bio profesor, prenese znanje koje se stiče istraživanjem kao i da brojne posetioce grada upozna sa Šlajzom, Fantastom, zadužbinom Eufemije Jović, kapelom Bogdana Dunđerskog …
Živeo je skromno. Tiho i nenametljivo. Sam, ali nikada usamljen.
Pored istorije i škole, pasionirano je voleo sport. Najviše košarku. Posebno basket koji je igrao sa velikim žarom. Voleo je i duge šetnje. I leti i zimi.
Pisao je i za Bečejski mozaik. Upravo su rubrike „Iz istorije grada“ i „Poznati Bečejci“ koje su bile prihvaćene od čitalaca, bile prethodnica za njegovu knjigu „Znameniti Bečejci“ koju bi, kako je rekao, trebalo dopuniti.
Jeste. Istina je.
Treba je dopuniti.
Dušan Opinćal Difež nas je napustio danas, u četvrtak, 17. avgusta 2023. godine.
