trg_fontane
Pravoslavni vernici i Srpska pravoslavna crkva u subotu su proslavili Đurđevdan, praznik svetog Georgija, jednog od devet velikomučenika i prvih stradalnika za hrišćansku veru.
Đurđevdan je slava pravoslavnog hrama Svetog velikomučenika Georgija, koja je obeležena liturgijom i trokratnim ophodom oko hrama, a zatim su u porti crkve deca iz KUD-a „Đido“ i ansambl „Bački mališani“ izveli kratak kulturni program.
Proslavi crkvene slave u Bečeju pored vernika su prisustvovali i predstavnici lokalne vlasti i rimokatoličkih crkava u Bečeju.
A slava ne bi bila slava bez kretoša, orasnica, licitarskog srca i ostalih đakonija koje su se prodavale na štandovima ispred crkve.
Sveti Đorđe je istorijska ličnost. Živeo je u vreme cara Dioklecijana (284-305), velikog progonitelja pristalica tada nepriznate hrišćanske vere. Rodio se u Kapadokiji, a kada mu je otac stradao kao hrišćanin, majka se preselila u Palestinu gde je odrastao i već u dvadesetoj godini u službi cara Dioklecijana dospeo je do čina tribuna. Kako kaže istorijsko predanje hrišćanske crkve, Georgije je odvažno stupio pred cara i saopštio mu da je hrišćanin, čime je započelo njegovo stradanje za veru.
Car Dioklecijan osudio je Georgija na okove, tamnicu i strašna mučenja koja nisu promenila njegova ubeđenja, a nakon toga ga je osudio na smrt odsecanjem glave. Sveti Đorđe se na srednjevekovnim pravoslavnim freskama predstavlja u odeždi ratnika, sa mačem i krstastim kopljem, koji je simbol hrišćanstva, kako ubija aždahu, što predstavlja uništavanje paganstva.
Đurđevdan je prolećni praznik koji se odnosi na zdravlje ukućana, udaju i ženidbu mladih, plodnost stoke i dobre useve, a proslavlja se kićenjem kapija i ulaznih vrata venčićima od poljskog cveća, umivanjem biljem, kupanjem na reci. Jedna je od najčešćih slava pravoslavnih Srba. Đurđevdan označava završetak zimske i početak letnje polovine godine, a poznato je i da je Đurđevdanak hajdučki sastanak, a Mitrovdanak hajdučki rastanak.
LJ.M.
