trg_fontane
Služba hitne medicinske pomoći Doma zdravlja Bečej danas je pokaznom vežbom na terenu i prezentacijom rada obeležila 25 godina postojanja. Hitna služba je oformljena 1. jula 1991. godine, a od tada do danas je u njoj radilo 56 lekara, 25 vozača i 44 medicinskih sestara i tehničara. Sada u Hitnoj službi radi 9 lekara, a u opštini Bečej živi oko 37.000 stanovnika po popisu stanovništva iz 2011. godine.
Načelnik Službe hitne medicinske pomoći Siniša Šijačić je rekao da se služba razvijala iz godine u godinu, i kadrovski i što se tiče opreme, a trenutno raspolaže potrebnom savremenom opremom.
Najveći problem bečejske hitne službe, a o tome je osim Šijačića govorila i direktorica Doma zdravlja Kosana Nešić, jeste udaljenost Doma zdravlja i hitne službe od bolničkih centara, a Bečej je jedini u Srbiji koji nema bolnicu u susednom gradu ili opštini. Bečej je od bolnice u Novom Sadu, gde se upućuje najviše bolesnih ljudi, udaljen 50 kilometara, razdaljina od bolnica u Vrbasu i Senti je oko 40 kilometara, a od Sremske Kamenice 60. Inače, u jednoj smeni hitne službe radi jedna ekipa.
„Posao hitne službe su najugroženiji ljudi kojima je potrebna hitna i neodložna pomoć. Nekad je bilo pravilo da se pacijent smesti u sanitet i nosi se u bolnicu, ali danas moramo prvo da zbrinemo pacijenta, da uradimo sve što možemo da bismo dopremili živog pacijenta u bolnicu kako on ne bi imao posledice zbog faktora vremena, tim pre što smo najudaljenija hitna služba od nadležne bolnice“, rekao je Šijačić.
|
Cilj Službe hitne medicinske pomoći je spasavanje ljudskog života. Prilikom današnje pokazne vežbe je specijalista urgentne medicine Ankica Vasić istakla da je najvažnije rano prepoznavanje znakova srčanog zastoja, pozivanje hitne pomoći i rano započinjanje oživljavanja i taj deo zavisi od građana. Zbog toga bečejska hitna služba smatra da je veoma važna obuka, te je edukacija započeta najpre kod najmlađih, koji su pokazali šta su naučili: đaci OŠ „Sever Đurkić“ i Gimnazije su ukazali pomoć životno ugroženoj osobi, a ekipa hitne službe izvela je vežbu ukazivanje pomoći povređenom u saobraćajnoj nesreći. |
Pokazne vežbe đaka
Hitna služba, po najsvežijim podacima, godišnje ima 3.200 intervencija na terenu i 6.400 u ambulanti, porođaja je prošle godine bilo 10, a ove godine 7 (mada Bečej nema porodilište), prosečno izlazno vreme ekipa na teren u slučaju hitnih stanja je 9,64 minuta za teritoriju cele opštine (ako se, recimo, iz Bečeja ide u Mileševo, ili je sanitet u Bačkom Petrovom Selu i treba da ide u Bačko Gradište itd), u samom gradu je to „prolazno“ vreme manje, po procenama oko 2-3 minuta.
Sanitetom se godišnje pređe oko 138.000 kilometara, za dijalizu pacijenata „potroši se“ oko 90.000 kilometara i oko 40.000 kilometara godišnje prođe putničko vozilo hitne službe.
O tome kakvo mesto zauzima bečejska hitna služba u Srbiji, Šijačić je rekao: „Jako je teško bečejsku hitnu službu svrstati negde, zato što sve ostale službe imaju u smislu transporta olakšavajuće okolnosti – iz Novog Sada idu u Novi Sad itd. – i oni nemaju problem koji mi imamo i kod nas je taj problem najizraženiji. Ne znam nijednu hitnu pomoć koja je dalje od nadležnog centra i zato je veoma teško uporediti naš rad sa radom ostalih službi“.
U hitnoj službi u jednoj smeni radi jedan sanitet i jedan tim, međutim, dešava se da je taj sanitet zauzet i ukoliko treba istovremeno reagovati na dve lokacije, zovu se lekari i osoblje od kuće. Hitna služba ima 6 sanitetskih vozila, a događa se da su svi istovremeno na terenu. Najveći problemi Službe hitne medicinske pomoći u Bečeju su normativ (ekipa u smeni) i udaljenost od bolnica.
Sekcija urgentne medicine Srpskog lekarskog društva je bečejskoj hitnoj službi i njenom načelniku, lekaru specijalisti urgentne medicine Siniši Šijačiću je na svečanosti povodom 25 godina postojanja dodelila priznanje.
K.D.F.
