Neočekivano za sve, prvog majskog dana, u godini kada je zaokružio sedmu dekadu svog života i počeo da obeležava vredan jubilej, 50 godina rada u sportskom novinarstvu, životnu scenu nepovratno je napustio Zlatoje Marić, advokat i sportski novinar iz Novog Bečeja.
Rođen je 7. aprila 1940. godine u Novom Bečeju. Prve godine detinjstva proveo je u Srpskom Krsturu gde je pohađao osnovnu školu, koju je potom završio u Novom Bečeju. Gimnaziju je završio u Bečeju, a Pravni fakultet u Beogradu. Profesionalnu advokatsku karijeru počeo je u kancelariji oca Slobodana.
Sport je posebno poglavlje u njegovom životu. Kao i mnogi dečaci, igrao je fudbal, da bi se proslavio kao vaterpolo golman. Branio je za Jedinstvo iz Novog Bečeja, Odred iz Kikinde i Proleter iz Zrenjanina. Nakon aktivne karijere ostao je veran vaterpolu, jedno vreme bio je sudija, potom delegat, pa vaterpolo funkcioner i predsednik Skupštine PVK Bečej.
Prve korake u novinarstvu načinio je u beogradskom „Sportu“, a potom je godinama bio jedan od najpouzdanijih sportskih dopisnika novosadskog „Dnevnika“, beogradske „Politike“ i „Sportskog žurnala“.
Ostaće nezaboravni njegovi izveštaji iz Londona 1963. godine o atmosferi pre i posle istorijske fudbalske utakmice između Engleske i reprezentacije sveta, za koju su branili legendarni Lav Jašin i naš Milutin Šoškić, kao i sa tri svetska, četiri evropska prvenstva i pet finala Kupa šampiona u vaterpolu, čime se retko ko može pohvaliti i u dogledno vreme nadmašiti.
Široj sportskoj javnosti ostao je u nezaboravnoj uspomeni, kada je posle osvajanja zlatne medalje naše vaterpolo reprezentacije na 6. svetskom prvenstvu u Pertu skočio u bazen i zajedno sa Šoštarom otvorio slavljenički šampanjac. Bila je to nezaboravna slika koja je zahvaljujući direktnom televizijskom prenosu obišla svet, uz komentar reportera: „U bazenu je i Zlatoje Marić, advokat iz Novog Bečeja…“
Kodeksu sportskog novinarstva ostao je podjednako predan bilo da je izveštavao sa velikih svetskih i evropskih takmičenja ili pak iz Novog Bečeja, Novog Miloševa, Bečeja, Višnjićeva, ili Kumana. Snagom svoje pisane reči postavio je standarde koji ga sa pravom svrstavaju u jednu od legendi sportskog novinarstva.
S. Davidović