trg_fontane
Predsednik opštine Vuk Radojević je prošle nedelje u pisanom saopštenju medijima naveo da je smetlište na periferiji Kikinde, „koju je u skladu sa evropskim standardima izgradila kompanija A.S.A. je nakon današnjeg sastanka znatno bliže osnovnoj projektovanoj funkciji – da se na njoj skladišti otpad iz ovog regiona“. U tome su se usaglasili, piše u saopštenju predsednici opština Bečej, Ada, Novi Kneževac, Novi Bečej, Nova Crnja, Žitište i Čoka.
Podsetimo da je opština Bečej ranije potpisala međuopštinski sporazum kojim se opredelila da svoj otpad odlaže na kikindskoj regionalnoj deponiji, a to pre toga podrazumeva zatvaranje lokalnog smetlišta Botra, koja je već godinama ekološki problem.
Inače, priča predstavnika lokalne vlasti o sanaciji Botre započeta je 2011. godine, kada je Agencija za zaštitu životne sredine (više ne postoji) obezbedila 23,5 miliona dinara lokalnoj samoupravi za sanaciju deponije. U to vreme su stručnjaci ocenili da kompletna sanacija košta oko 46 miliona dinara i 55 odsto troškova je trebala da snosi opština Bečej, međutim, iz opštinskog budžeta do predviđenog roka nije obezbeđen potreban novac, te je potom nadležno ministarstvo zatražilo povraćaj novca koji je opština dobila od Agencije, s pripadajućim kamatama. Prema izjavama aktuelnog predsednika opštine Vuka Radojevića iz 2013. godine, predstavnici lokalne vlasti su postigli dogovor s nadležnima da opština do 2015. godine potroši 2011. godine odobren novac za sanaciju Botre.
U pisanoj izjavi upućenoj medijima, predsednik opštine Vuk Radojević je u februaru 2015. godine naveo da lokalna vlast čini konkretne korake što se sanacije deponije Botra tiče.
„Ove godine smo sproveli postupak javne nabavke i prva faza sanacije će biti urađena tokom ove godine, što znači da idemo u pravcu zatvaranja te deponije, što nas indirektno vodi ka alternativnom odlaganju komunalnog otpada iz opštine Bečej, a to je upravo regionalna deponija u Kikindi. Verujem da ćemo završetkom prve faze odmah ići u narednu“, najavio je Radojević, a piše u njegovom medijskom saopštenju.
Interesantno je da su stručnjaci početkom 2012. godine ponovo izračunali troškove sanacije deponije, i tada su došli do zaključka da taj posao košta duplo više nego ranije predviđen iznos: 95 miliona dinara umesto prvobitno predviđenih 46 miliona. Od tada javnosti niko nije objasnio kako je bilo moguće napraviti toliku „omašku“ u računici.
Nova lokalna vlast (formirana nakon izbora u maju 2012. godine) zbog „nejasnoća“ u ceni koštanja sanacije Botre – da li treba obezbediti 46 ili 95 miliona dinara? – dala je nalog Institutu Kirilo Savić da izradi projekat za sanaciju Botre, a za taj posao po najnovijim računicama potrebno je osim novca koji je 2011. obezbedila Agencija za zaštitu životne sredine, još oko 43,9 miliona dinara (iz kredita opštine).
R.M.
