trg_fontane
U Galeriji „Selo“ Doma kulture 22. januara postavljene su dve izložbe Muzeja afričke umetnosti iz Beograda: „Južno od Sahare“ i „Body art u Africi“.
Na otvaranju izložbi emitovan je i dokumentarni film o Africi, a publika je imala priliku da uživa uz zvuke tradicionalne muzike sa „crnog“ kontinenta.
Izložbe je publici predstavila viši kustos Muzeja afričke umetnosti istoričarka umetnosti Nataša Njegovanović Ristić. Otvaranju izložbi su prisustvovali i kustos antropolog Emilija Epštajn i etnolog antropolog Ivan Milićević Neto.
Izložba „Južno od Sahare“ predstavlja izvanredan foto-dokumentarni fond, posebno jer je reč o svetu koji polako nestaje: pustinja se širi i oko kamere koje je beležilo ivične delove pustinje tokom 70-ih godina prošlog veka, zabeležilo je jedan jedinstven trenutak, motive koji su danas uglavnom nestali pred plimom peska. U crno-beloj tehnici prikazani su pejzaži, tradicionalan način života, ljudi, arhitektura, privreda, zanatstvo i umetnost. Iako su u najvećem broju snimci načinjeni u Maliju, njihova tematika obuhvata mnogo širu oblast, zapravo čitav pojas koji se pruža ispod Sahare do tropskih šuma i od Senegala do jezera Čad. Zapravo, razlike su veoma male i skoro sve oblasti regiona južno od Sahare, pored geografske i klimatske sličnosti, poseduju sličnu istorijsku pozadinu, verovanja, umetnost, objasnila je Nataša Njegovanović Ristić, viši kustos beogradskog muzeja.
Druga izložba nosi naslov „Body art u Africi“. Nataša Njegovanović Ristić objašnjava da zahvaljujući izuzetnom umeću likovno ukrašavanje ljudskog tela, body art na afričkom kontinentu dovedeno je do savršenstva. Privremeno ukrašavanje tela-slike ostvarene bojom, čije je trajanje ograničeno i telesno ukrašavanje trajnim sredstvima – urezivanje (skarifikacija) i tetoviranje upražnjavale su sve afričke zajednice. Nezavisno od estetike ukrasa, nakita ili odeće koje je čovek nosio, samo telo je tretirano kao umetnički oblik – telo kao skulptura ili telo kao slika u koju su unete neiscrpna mašta i kreativnost. Umetnost body arta je i svojevrstan skup simbola, koji u izvesnom smislu nameću imperativ poznavanja „jezika“ u razumevanju značenja slika ili gravira, toliko važnih unutar određene zajednice. Ova umetnost u najvećem broju slučajeva potpada pod opšte kriterijume koji se ne odnose na samo polje individualne kreativnosti, nego, pre svega, na zajednički izraz unutar društvenog konteksta. U tom smislu ova umetnost se može posmatrati kao funkcionalna, a samo posedovanje funkcionalističke vrednosti izjednačava je sa višim kodom dovodeći je u arhetipsku vezu sa precima kao magično polje odnosa.
Dom kulture je ovim izložbama nastavio sa prezentacijama svetskog kulturnog i umetničkog nasleđa. Da podsetimo, do sada je predstavljena umetnost Kine, Meksika, Brazila, Nemačke, Mađarske, Rumunije, Holandije, Slovenije i Danske. Ovakve izložbe pružaju priliku Novobečejcima, pogotovo onima koji nemaju priliku da putuju, da se bar na ovaj način upoznaju sa lepotama, običajima i kulturama drugih naroda.
Izložbe su otvorene do 11. februara.
Marijana Vidaković i B.M.
