(Fotografije i video: K.D.F/Bečejski mozaik)Slike bagera koji uklanja staklene panele sa zgrade stare autobuske stanice u centru Bečeja svedoče o kraju jedne ere. Nakon 44 godine postojanja, nekadašnja autobuska stanica, centralno čvorište javnog prevoza, otvoreno u julu 1981, danas se ruši, a s njim nestaju i brojne uspomene generacija Bečejaca.
Gotovo da ne postoji stanovnik opštine koji barem jednom nije kročio na perone ove stanice. Moglo se, međutim, naslutiti da je njena sudbina zapečaćena 2019. godine, kada je prestala sa radom, a na mestu nekadašnjih perona nikao je parking za prodavnicu.
Zgrada stanice je u vlasništvu privatne firme Bečejprevoz, koja je četiri godine nakon prestanka s radom autobuske stanice u centru grada, izgradila novu i stanicu u industrijskoj zoni, u Novosadskoj ulici 149A.
Uklanjanje stakala i priprema za rušenje nekadašnje stanice započeti su 6. avgusta i po proceni podizvođača trajaće desetak dana. Potom sledi rušenje toga što je ostalo.
Iako zvaničnih informacija o budućnosti ove lokacije nema, nezvanične priče kažu da će na njenom mestu biti izgrađena stambena zgrada.
Od skromnih početaka do nove stanice: Priča o javnom prevozu u Bečeju počinje 1949. godine. Tada, 24. avgusta, rešenjem Narodnog Odbora bečejskog sreza, formirano je Gradsko saobraćajno preduzeće za prevoz roba i putnika s 11 zaposlenih i skromnim voznim parkom: dve konjske zaprege, jedan polovan traktor i trofejni kamion s montiranim klupama. Prva linija išla je od Bečeja do Bačkog Petrovog Sela.
Preduzeće je raslo i razvijalo se tokom decenija, menjajući nazive i lokacije. Godine 1976, integracijom nekoliko firmi, stvoren je novi Bečejtrans, a putnički saobraćaj je doživeo procvat tokom 80-ih godina. U to vreme, Bečejprevoz je postao uspešno preduzeće, prevozeći milione putnika godišnje.
Vlasnička transformacija: Usledile su vlasničke transformacije: 1992. interno deoničarstvo, a 1998. podela 60% besplatnih akcija. Novo razdoblje počinje 2002. godine privatizacijom i formiranjem manjih paketa akcija. Poslednjom vlasničkom transformacijom 2008. godine, preduzeće postaje 100% privatno vlasništvo Duška Đurovića i vlasnički povezane firme.
Rušenje stanice je mnogo više od uklanjanja jedne zgrade. To je simboličan čin koji obeležava kraj jednog vremena.
Upravo zbog toga je jedan radnik podizvođača odbio da učestvuje u rušenju. Rekao je da ne može da bude deo nestanka jednog od simbola Bečeja.
K.D.F.
